کشف یک ابرزمین مرموز در فاصله ۱۳۸ سال نوری از سیاره ما!
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۳۵۹۹۱
اخترشناسان سیارهای مرموز را کشف کردهاند که میتواند در حال تبدیل شدن به دنیایی آبی باشد.
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، یک سیاره فراخورشیدی مرموز در فاصله ۱۳۸ سال نوری از زمین ممکن است در حال تغییر شکل باشد. تجزیه و تحلیل یک سیاره فراخورشیدی به نام «HD-۲۰۷۴۹۶ b» نشان میدهد که این سیاره، دارای به ترتیب ۶.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این امر میتواند به اخترشناسان کمک کند تا معمای کشف سیارات فراخورشیدی شکاف بین توده سیارات سنگی بزرگتر از زمین و سیارات گازی کوچکتر از نپتون را حل کنند. برای توصیف جو این سیاره خورشیدی به نگاهی دقیقتر نیاز است.
راهشیری کهکشانی متنوع با سیارات فراخورشیدی بسیار متفاوت است. اخترشناسان در زمان نگارش این مقاله حدود ۵۳۰۰ جهان خارج از منظومه شمسی را کشف و تایید کردهاند که تعداد گزینههای تاییدنشده تقریبا دو برابر بیشتر است.
با این اطلاعات، دانشمندان میتوانند تجزیه و تحلیلهای آماری را برای کشف روند در سیستمهای سیارهای داشته باشند و یک چیز جالب که فهمیدهایم این است که تعداد سیارات فراخورشیدی بین ۱.۵ تا ۲ برابر جرم زمین با مدارهای کوتاهتر از حدود ۱۰۰ به طور چشمگیری کم است.
دلایل این امر کاملا مشخص نیست، اما شواهدی نشان میدهد که به نزدیکی با ستاره میزبان مرتبط است. این امکان وجود دارد که زیر یک آستانه بحرانی خاص، یک سیاره فراخورشیدی جرم کافی برای حفظ گرانش جو خود نداشته باشد.
جهانهایی شناسایی شده که حاوی سرنخهایی درباره این فرآیند هستند و دانشمندان با استفاده از جستجوگر سیارهای با سرعت شعاعی با دقت بالا (HARPS) در تلسکوپ ۳.۶ متری در رصدخانه لا سیلا در شیلی، به دنبال موارد بیشتری هستند.
این جستوجو یک تیم بینالمللی به رهبری سوزانا باروس اخترفیزیکدان از دانشگاه پورتو در پرتغال را سراغ سیاره «HD-۲۰۷۴۹۶ b» آورد. ماهواره نقشهبردار فراخورشیدی گذران یا به اختصار تِس، با خیره شدن به تکهای از آسمان، به دنبال سیارات فراخورشیدی میگردد، ابزارهای حساس آن با تابشهای بسیار ضعیف نور ستارگان تنظیم شدهاند که میتواند شواهدی از عبور یک سیاره فراخورشیدی در مدار بین ما و ستارهاش ثبت کند. اگر این گذرها به طور منظم اتفاق بیفتد، ستارهشناسان به راحتی میتوانند وجود یک جسم در حال گردش را استنباط کنند و دوره آن را تعیین کنند.
اگر روشنایی ستاره مشخص باشد، عمق افتهای عبوری - چه مقدار نور ستاره مسدود شده است - به اخترشناسان اجازه میدهد تا شعاع جسم در حال گردش را محاسبه کنند.
هارپس «HARPS» معیار دیگری را تشخیص میدهد. هنگامی که یک سیاره فراخورشیدی با یک ستاره میچرخد، کشش گرانشی خود را اعمال میکند. سیاره فراخورشیدی از نظر فنی به دور ستاره نمیچرخد. در عوض، این دو جسم به دور یک مرکز جرم متقابل، که به عنوان باریسنتر شناخته میشود، میچرخند. از آنجایی که ستارگان بسیار پرجرمتر از دنیای خود هستند، حرکت چندانی ندارند، در عوض فقط در محل خود تکان میخورند. این چیزی است که هارپس میتواند اندازه گیری کند. همان طور که ستاره به سمت ما حرکت میکند و از ما دور میشود، طول موج نور آن تغییر میکند، میزان حرکت ستاره به جرم سیاره فراخورشیدی بستگی دارد، بنابراین ستاره شناسان میتوانند آن را نیز محاسبه کنند.
سیاره «HD-۲۰۷۴۹۶» نسبتا جوان است و حدود ۵۲۰ میلیون سال سن دارد. این بدان معناست که احتمالا این یک فرصت نادر برای مطالعه جوانی یکی از این سیارات فراخورشیدی قبل از تبدیل شدن به یک ابرزمین بایر است. مطالعات بعدی برای توصیف جو، در صورت وجود، باید ماهیت واقعی - و سرنوشت نهایی - این دنیای اسرارآمیز را آشکار کند.
این تحقیق در «Astronomy & Astrophysics» پذیرفته شده است و در arXiv موجود است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: ابرزمین یک سیاره فراخورشیدی سیارات فراخورشیدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۳۵۹۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف گاز متان در سیاره سرخ
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید میشود و با این کشف، دانشمندان درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج شدهاند.
مریخ نورد کنجکاوی ناسا بارها متان را در مریخ، به ویژه در نزدیکی محل فرود آن در داخل دهانه گیل با عرض ۹۶ مایل (۱۵۴ کیلومتر) شناسایی کرده است.
بنابر دادههای به دست آمده، متان در مریخ رفتار نامنظمی دارد. فقط در شب یافت میشود و به صورت فصلی در نوسان است و به طور غیرمنتظرهای به سطوح ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول افزایش مییابد.
نکته قابل توجه دیگر این است که متان به مقدار قابل توجهی در جو مریخ وجود ندارد و در سایر مناطق سیاره سرخ در نزدیکی سطح نیز رصد نشده است.
گروهی از محققان ناسا به رهبری الکساندر پاولوف، دانشمند حوزه سیارهشناسی میگویند، احتمالا متان زیر نمک جامد قرار دارد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد، بدین شکل که دمای زیاد در طول روز پوسته را تضعیف میکند و به آزادسازی این گاز منجر میشود، امکان دیگری که در نظر گرفته میشود این است که وزن سنگین مریخنورد کنجکاوی هنگام حرکت آن بر روی سطح پوسته را میشکند و به متان اجازه انتشار میدهد.
تا کنون تشخیص متان در جوی مریخ موضوع حیاتی برای دانشمندان و محققان بوده است، چراکه وجود این گاز ممکن است نشاندهنده وجود فعالیت موجودات زنده بر روی سیاره باشد، اما به نظر میرسد که این نوع از گاز که توسط کنجکاوی شناسایی شده نشان فعالیت موجودات زنده نیست و احتمالاً از فعالیتهایی نظیر تجزیه آلی مواد زیرسطحی برمیآید. به عبارت دیگر، ممکن است مریخنورد کنجکاوی در حقیقت برخورد متان را از زیرسطح مریخ شناسایی کرده باشد.
این یافتههای جدید میتواند به دانشمندان کمک کند تا بهتر درک کنند که متان در مریخ از کجا میآید و چگونه تولید میشود؛ این موضوع میتواند به بررسی ماهوارهها و نهادهای دیگر برای تحقیقات آینده درباره این سیاره بیانجامد.
انتهای پیام/